Brambo67, V70R 2007; besturing strakker krijgen

Je mag mijn Benz van '83 wel een paar dagen lenen, die zijn berucht om de stuurspeling (stuurhuis met recirculerende kogeltjes waar na verloop van km speling op komt) dan ben je daarna weer geweldig blij met de paar mm speling van je Volvo (en dan heeft die van mij nog weinig speling... een cm of 3-4, haha)

Speling op de stuurkogels moet je aan het wiel kunnen voelen. Wiel van de grond en met de handen op 3 en 9 u aan het wiel wrikken.

In mijn ervaring hielp het vervangen van de stuurbekrachtigingsolie ook voor een wat beter stuurgedrag. Zal wellicht bij jou niet helpen maar toch de moeite.

Die wolligheid los je op door de PU-inserts voor de subframerubbers te monteren. Ik ben echt verrast van wat dat doet! Ik dacht dat mijn stuurhuis op z'n eindje liep (trekken in lange bochten, oei!!!); nadat (nu alleen nog maar de voorste 2) de inserts erin zitten verbaas ik me over het resultaat.

Wel precies dezelfde wielen en banden maat?

Vaagheid in het sturen zit hem vlgs mij ook voornamelijk in die twee zaken.
De inserts in de Subframe rubbers maken een gigantisch verschil. Ervoor was het moment van insturen gewoon verstraagd tov je stuurbeweging. Nu is dat gewoon direct.
Daarbij zijn de banden ook niet te onderschatten. Niet alleen de maat, maar ook en vooral de stijfheid van de wangen.
Ik monteer mijn banden zelf, dus weet wat er voor verschillen in zit en wat dat doet met het stuurgedrag.

mijn classic heeft een heel klein beetje speling in het stuurhuis zelf, dat zou bij te stellen zijn door de wormas strakker op de tandheugel te stellen maar daarvoor moet officieel het subframe zakken. ik wil ooit nog eens kijken of ik er een special tooltje voor kan maken om te kijken of het tòch zo lukt.. maar ik heb gelest op een vrachtwagen met een kwart omwenteling speling tussen links en rechts in de rechtuitstand en ook mijn Ford Falcon down under (ook met zo'n kogelomloopstuurhuis) had speling in cm's in de dubbele cijfers

Mij lijkt, dat het uitgangspunt in deze discussie verkeerd is. Onze Volvo's worden geproduceerd voor gebruik door een veelheid van soorten gebruikers, die er grote afstanden mee afleggen, families mee vervoeren, Ikea's mee leegkopen etc. Dat moet voor een breed publiek een breed inzetbare auto opleveren, die betrouwbaar maar vooral ook comfortabel moet zijn. De layout van zo'n auto is, dat alles in comfortverhogend rubber is gevat, dat scherp sturen nauwelijks mogelijk maakt.
De subframe rubbers maken er deel van uit, maar ook de draagarmrubbers, de bovenste taatspot van de veerpoot, de banden, noem maar op. Alleen het stuurhuis, stuurkogels en onderste fusee zijn strakke verbindingen in het hele scala van bewegingen als aan het stuurwiel gedraaid wordt.
Wil je strakker sturen zal in de rubbers iets moeten worden gezocht. Opties zijn het in PU vatten van draagarmen, vervangen van subframerubbers door PU, of banden met strakkere wangen. Al deze wijzigingen brengen met zich mee, dat minder comfort wordt genoten. Daar ligt de keuze.
Bij mijn auto is, naast het vernieuwen van al de bovengenoemde componenten door strakkere uitvoeringen, een veerpootbrug gemonteerd, die in de veerpoot niet de axiale vering wegneemt, maar de "radiale wil tot bewegen t.g.v. stuurbewegingen" is weg genomen. Hiermee is een wezenlijke verbetering van de sturing bereikt. Maar het blijft een Volvo; een Lotus Elise wordt het nooit!

Inderdaad, maar daar waar aan de ene kant een verstijving wordt aangebracht, aan de andere kant een inbreuk op het comfort verkregen wordt. Wordt voor de ene gebruiker de resonantie bij stationair toerental al als hinderlijk wordt ervaren omdat de motor strak is opgehangen in de PU, geeft dat de andere gebruiker dat juist gewenste "response". Het is steeds een compromis van mogelijkheden. Ook voor (on topic) stuurinrichtingen geldt: "Wat wil je bereiken en wat wil je inleveren"?