Ik vond een leuk stukje op het internet. Klopt wel aardig wat er staat.. in ons geval. Leuk om door te lezen..
My first Volvo
Mijn eerste auto was een Volvo 244 uit 1975. Het zwart lederen interieur was craquelé door een combinatie van droogte en ouderdom. Ik kocht ‘m in 1988 voor 1200 gulden en deed ‘m een jaar later en 22 duizend kilometer meer op de teller voor 1250 gulden weer van de hand. Er moest op het laatst een boel olie in, maar de liefde voor Volvo was ontstaan.
Die eerste Volvo heeft een snaar bij mij geraakt. Dat gevoel is altijd gebleven. Wat is nou precies dat Volvogevoel, vroeg mij onlangs iemand. Ik reageerde toen zoals velen reageren wanneer ze het even niet weten: ‘Nou, gewoon …’. Omdat dit antwoord mij ook niet bevredigde, besloot ik dit essay te schrijven om dit Volvogevoel te verklaren en te begrijpen. Omdat het Volvogevoel heel oprecht is en authentiek, lijkt het wel of ik het zelf verzonnen heb. Als ik echter Volvorijders spreek, herkennen ze onmiddellijk wat ik bedoel. Dat is toch leuk! Alle reden, lijkt me, om de oorsprong van het Volvogevoel te zoeken in mijn eigen stijl van denken en reageren. Daarom probeer ik het Volvogevoel te verklaren aan de hand van het ‘Brain Dominance’ model van Ned Herrmann. Aan de hand van dit model, waarvan ik hieronder zal uitleggen wat het inhoudt, probeer ik de Volvorijder in kaart te brengen en daarmee te begrijpen waar het Volvogevoel vandaan komt. Nu is het interessant om te zien of het klopt dat mijn kenmerken en eigenschappen overeenkomen met die van de Volvorijder en Volvo in het algemeen.
Brain Dominance model
Om te beginnen een korte, theoretische uitleg over het Brain Dominance model. Dit model stelt dat de hersenen van een mens bestaan uit een linker en een rechter helft, die elk in tweeën zijn te verdelen. Zo heb je vier kwadranten: het A-, B-, C- en D-kwadrant (respectievelijk: links voor, links achter, rechts achter en rechts voor). Met elk kwadrant wordt een typerende mentale stijl aangeduid. Die stijl wordt gevormd door een groep van bij elkaar horende kenmerken met betrekking tot het ontvangen, verwerken, opslaan, terugvinden en zenden van zintuiglijke informatie. In elk kwadrant wordt aangegeven hoe vanzelfsprekend een bepaalde stijl bij iemand hoort.
De vier kwadranten worden als volgt getypeerd:
Linker hersenhelft:
A-kwadrant, de analyticus: logisch denken, analyse van feiten, verwerken van getallen
B-kwadrant, de organisator: praktisch, denkt in planningen, organiseert de gegevens, maakt gedetailleerde overzichten;
Rechter hersenhelft:
C-kwadrant, de communicator: benadert de omgeving interpersoonlijk, intuïtief, expressief;
D-kwadrant, de creator: gebruikt verbeeldingskracht, denkt in grote lijnen, conceptualiseert.
Zoals iedereen rechts- of linkshandig is, zo ontwikkelen alle mensen dominante voorkeursstijlen. Volgens de Brain Dominance theorie liggen de ‘Mental Preferences’ (Bouke Schöne, Rijswijk GE) vertaald naar gedrag als volgt:
De Volvorijder is B-dominant
Valt er nu iets te zeggen over hoe de Volvorijder in dit schema past? Jazeker. Mijn stelling is dat de Volvorijder in ieder geval linksdominant is (zijn linker hersenhelft beheerst zijn stijl), en specifieker: B-dominant.
Hij is behoudend en zoekt zekerheid. Een ander noemt dit saai of traditioneel. Dit komt bijvoorbeeld tot uiting in de kleurkeuze van zijn Volvo. Zo wil hij misschien niet overkomen, maar hij heeft een goede reden om voor een traditionele, behoudende kleur te kiezen. Eigenlijk vindt hij de kleur mooi en hij weet dat een niet provocerende of bijzondere kleur zijn auto waardevaster maakt. Een hele beherende, Noordwest-Europese reden dus. Hij weet dat wie zijn auto koopt als tweedehands net zo over kleuren denkt als hijzelf.
Verreweg de meeste Volvo’s zijn donkerblauw, donkergrijs, donkergroen of zilverkleurig. Deze onopvallende kleuren passen bij de man die kleurenzwak is of geen discussie over de kleur wil. De meeste mannen zijn zich er niet van bewust dat een Volvo ook in een andere kleur verkrijgbaar is. Hij moet daarop gewezen worden. Als je een andere, uitzonderlijke kleur Volvo tegenkomt, is die vaak van een man die ‘m niet zelf heeft uitgekozen of hij is van een (relatief minder in auto’s geïnteresseerde) vrouw, die er anders tegenaan kijkt.
Een gemiddelde Volvorijder wil helemaal niet uitgesproken opvallen. Hij wil gezien worden zonder uiterlijk vertoon. Het uiterlijk moet in orde zijn, maar hij moet het hebben van zijn karakter. En dat geldt ook voor zijn auto.
Waar bestaat het Volvogevoel uit?
Het Volvogevoel heeft voor mij met een absolute controle te maken. Een slagschip waar de eigenaar van op aan kan en menig weggebruiker respect voor heeft. ‘Kijk mij nou.’ Een gevoel van voortdurende trots, terwijl een Volvo geen protserigheid uitstraalt. Integendeel: degelijkheid en zekerheid. Kenmerken ook van de B-dominante Volvorijder.
De keuze voor een Volvo is zeker ook een economische. Waar voor je geld (neigt naar A-kwadrant). Met een Volvo heb je luxe en weelde, maar de kosten passen binnen een verantwoord budget. Zeker zakelijk gezien. Nuchterheid troef dus. Het Volvogevoel is een bevlogen zakelijkheid. In de zevende hemel met beide benen op de grond. De Zweedse mentaliteit, maar dan met een gecontroleerde hang naar passie. In Italië waar passie op autogebied wordt vormgegeven door Ferrari, Lamborghini, Maserati en Alfa Romeo, staat ook de Volvo in hoog aanzien. Waarschijnlijk hebben de rechtsdominante Italianen een hang naar de veiligheid van Volvo om hun onbesuisde rijstijl te compenseren. Maar het zegt ook iets over het uiterlijk van de Volvo. Verzorgd afgewerkt en een modern en tijdloos design. Maar wél volstrekt betrouwbaar, in tegenstelling tot de Italiaanse man. Want die is vaak impulsief en valt met name voor de charme van het uiterlijk in plaats van voor een degelijk karakter.
Veiligheid
De gepercipieerde veiligheid van Volvo’s is een sterke eigenschap om ook de vrouw enthousiast te maken voor het Volvo rijden. Vooral met het oog op kinderen staat veiligheid immers bovenaan het verlanglijstje van veel vrouwen. Veiligheid past ook precies in het straatje van de beherende Volvorijder.
Uit onderzoek (door MarketResponse, Leusden, oktober 2005) blijkt dat bij de vraag ‘welke eigenschap associeer je met het merk Volvo’ de meeste mensen ‘veiligheid’ noemen. Nog steeds, terwijl tegenwoordig veel andere merken hetzelfde veiligheidsniveau hebben. En andersom wordt bij de vraag ‘welk merk auto associeer je met veiligheid’ in overgrote mate ‘Volvo’ geantwoord. Dat is op z’n minst opmerkelijk en in ieder geval een bewezen sterke eigenschap, die nog veel wordt ingezet bij marketinginspanningen.
Uiterlijk / design
Als je een kind van een jaar of zes vraagt een auto te tekenen, dan tekent hij een Volvo. In de loop der jaren zijn veel auto’s op elkaar gaan lijken doordat ontwerpen veelal in de windtunnel tot stand komen. Volvo heeft dit effect altijd trots doorstaan. Volvo was knoestig en robuust en is dat in zekere mate nog steeds.
Het uiterlijk is de laatste 30 – 35 jaar aan de tijd aangepast, maar niet drastisch veranderd. Ook de ‘cockpit’ van de Volvo is door de jaren heen robuust en overzichtelijk gebleven. Deze vormvastheid sluit goed aan bij de typische B-dominante rijder die niet zit te wachten op grote veranderingen, maar behoudend van aard is en van ordelijkheid en structuur houdt.
Het aansprekende en karakteristieke design van Volvo door de jaren heen heeft ervoor gezorgd dat talloze Volvoclubs zijn opgericht. Elke club is het meest gesteld op het eigen type, maar alle delen het Volvogevoel. Er zijn geen andere automerken die een zo rijke schakering fanclubs hebben.
Rijstijl
Statistisch gezien heeft een Volvorijder minder schade. Dat is ook wel logisch, want hij rijdt per definitie defensief. Het past niet in zijn straatje om snel op te trekken en heftig te remmen. Hij anticipeert op de verkeerssituatie en rijdt niet sneller dan reëel is. Een Volvorijder relativeert de tijdwinst die je maakt als je jakkert. Die winst gaat vrijwel nergens over. Rijstijl van de bestuurder van de Volvo is daarmee een onderdeel geworden van de eigenschappen van de Volvo. De rijstijl van Volvorijders hoort thuis in het rijtje veiligheidsaspecten: SIPS, ABS, et cetera.
Betrouwbaarheid is wat hij ook verlangt van zijn auto (B-dominante eigenschap). Tijdens het rijden is de bestuurder niet of nauwelijks met andere dingen bezig. Dat leidt af en dat wil hij niet. In zijn werk is hij ook consecutief (volgtijdelijk) in zijn handelingen, om wát hij doet zeer nauwkeurig uit te voeren (ook zeer B-dominant).
Wie is de Volvorijder?
De Volvo is een typische gezinswagen met kinderen achterin, bagagebox / ski’s / surfplanken op het dak en soms een Golden Retriever achter het hondenrek. Ideale vakantiewagen. Volvo heeft ruimte. ‘Rij allemaal maar met mij mee’, zegt de Volvorijder uitnodigend. Kinderen met hun vriendjes mee naar de sportvereniging.
Bij zijn keuze van een Volvo spelen mee de eigenschappen veiligheid, degelijkheid, praktisch auto en ‘waar voor je geld’. Dit geldt voor zowel particulieren als mensen die Volvo rijden met een leasecontract.
De transmissie mag ook een automaat zijn (i.v.m. file rijden). Het maakt de Volvorijder niet zoveel uit of hij in 4 seconden of in 11 seconden van nul naar 100 km/uur gaat. Laat die motor sonoor brommen, maar niet gieren. Dat is belangrijker dan de snelheid. De motor moet wel voldoende vermogen hebben om zwaarbeladen een helling soepel te kunnen rijden of een aanhangwagen / caravan te kunnen trekken.
Verder is de Volvorijder gevoelig voor de uitstraling die de Volvo heeft. De leeftijd van de Volvo is dan van minder belang. De auto is zo duurzaam dat hij gemakkelijk 4 ton op de teller kan hebben staan of 20 jaar mee kan gaan.
Maakt de Volvorijder vrienden?
De Volvorijder kan het best door één deur met iemand die net zo is: actief, traditioneel, ordelijk en gedetailleerd. Wederzijdse breedsprakigheid wordt dan allerminst als hinderlijk ervaren. Verder kan hij met mensen die A-dominant zijn ook nog goed opschieten. Dit zijn mensen die feitelijk, rationeel, cijfermatig en analytisch zijn. Een Mercedes is een voorbeeld van een A-dominante auto. Kiezen voor deze auto is een rationele keuze. Iedere Mercedesrijder heeft de kosten per kilometer paraat.
Een Volvorijder heeft over het algemeen moeite met mensen die D-dominant zijn: zij denken conceptueel, zijn creatief, solist, impulsief en ze zijn over het algemeen vrij slordig. De Volvorijder kan het met deze ‘categorie’ mensen niet zo goed vinden, omdat ze teveel in grote lijnen denken en te impulsief zijn. Ze letten niet op details die voor de B-dominante Volvorijder zo belangrijk zijn. D-dominante mensen rijden in een BMW of in een Alfa Romeo. Zij laten daarmee zien dat ze weinig berekenend in het leven staan, avontuurlijk en speels zijn en waar mogelijk te hard rijden. Dat een Alfa niet altijd start is voor de bezitter minder belangrijk dan dat hij er goed uitziet. Zijn uiterlijk vindt een Italiaan altijd belangrijker dan wat dan ook.
Er is overigens ook sprake van enige jaloezie. Misschien wil de Volvorijder wel wat meer fantasie hebben of iets speelser zijn. Het zit alleen niet echt in hem.
Conclusie: ik bèn Volvo
Volvorijden staat voor een bepaalde levensstijl. De Volvorijder straalt rust uit, heeft alles onder controle. Hij doet geen gekke dingen, gedraagt zich niet onverantwoordelijk en hij waagt zich niet aan uitspattingen. Hij straalt, kortom, discipline uit en hij is betrouwbaar.
Is de stelling dat een Volvorijder B-dominant is waar? Ik denk het wel. Hoewel iedereen van alle vier stijlen kenmerken heeft, hoort de Volvorijder voornamelijk thuis in het B-kwadrant. Er zijn ongetwijfeld Volvorijders die een uitzondering vormen op de regel, maar delen die wel het echte Volvogevoel? De eigenschappen en kenmerken van de Volvorijder komen sterk overeen met die van mijzelf. Ook ik ben niet uitsluitend nauwkeurig, gedetailleerd en gestructureerd, maar ik voel we hiermee wel het meest verbonden. Het Volvogevoel heeft voor mij handen en voeten gekregen. Ik denk nu te weten waar het vandaan komt: ik denk Volvo, dus ik bèn Volvo.
De Volvorijder in ‘t kort:(d.m.v. een B-dominante opsomming)
Mentale stijlen:
behoudend
nauwkeurig
structuren
beherend
ordelijk
Kenmerken:
traditioneel
actief
volgtijdelijk
gedetailleerd
dominant
betrouwbaar
Zelfbeeld:
normaal
Eerst indruk:
traditioneel
saai
burgerlijk
ordelijk
hi-protect
Vaardigheden:
doen
handelen
organiseren
regelen
ordenen
superviseren
beheren
implementeren
structureren
bewaken
regelgeving
procedures
controleren
produceren
Drijfveer:
taakgericht
Belangstelling:
kwaliteit
veiligheid
betrouwbaarheid
uitvoering
Hobby’s:
verzamelen
vissen
kaarten
kegelen
joggen
fitness
fietsen
bodybuilding
Leiderschapsstijl:
formeel
Leidende groepsrollen:
opzichter
instructeur
Werkbenadering:
structureren
uitvoeren
Beroepen:
administratie
logistiek
productie
planning
operationeel
Vraagprioriteit:
Hoe?
Beheers ik de situatie?
Besluiten o.b.v.:
actie
‘Vergeet’:
alternatieven
het overzicht
Tijdoriëntatie:
heden
Taal:
structuur
beheersmatig
Schrijfstijl:
puntsgewijs
uitvoerig
concreet
Kleding:
formeel
Communicatie:
gemakkelijk met B en A
moeilijk met D
Communicatiezintuigen:
tussen auditief en sensitief in
Leerstijl:
structuur
opzoeken
aandragen
Onderwijsvorm:
praktijk
Vermijdt:
dubbelzinnigheid
En? Wat vindt jij er van?
My first Volvo
Mijn eerste auto was een Volvo 244 uit 1975. Het zwart lederen interieur was craquelé door een combinatie van droogte en ouderdom. Ik kocht ‘m in 1988 voor 1200 gulden en deed ‘m een jaar later en 22 duizend kilometer meer op de teller voor 1250 gulden weer van de hand. Er moest op het laatst een boel olie in, maar de liefde voor Volvo was ontstaan.
Die eerste Volvo heeft een snaar bij mij geraakt. Dat gevoel is altijd gebleven. Wat is nou precies dat Volvogevoel, vroeg mij onlangs iemand. Ik reageerde toen zoals velen reageren wanneer ze het even niet weten: ‘Nou, gewoon …’. Omdat dit antwoord mij ook niet bevredigde, besloot ik dit essay te schrijven om dit Volvogevoel te verklaren en te begrijpen. Omdat het Volvogevoel heel oprecht is en authentiek, lijkt het wel of ik het zelf verzonnen heb. Als ik echter Volvorijders spreek, herkennen ze onmiddellijk wat ik bedoel. Dat is toch leuk! Alle reden, lijkt me, om de oorsprong van het Volvogevoel te zoeken in mijn eigen stijl van denken en reageren. Daarom probeer ik het Volvogevoel te verklaren aan de hand van het ‘Brain Dominance’ model van Ned Herrmann. Aan de hand van dit model, waarvan ik hieronder zal uitleggen wat het inhoudt, probeer ik de Volvorijder in kaart te brengen en daarmee te begrijpen waar het Volvogevoel vandaan komt. Nu is het interessant om te zien of het klopt dat mijn kenmerken en eigenschappen overeenkomen met die van de Volvorijder en Volvo in het algemeen.
Brain Dominance model
Om te beginnen een korte, theoretische uitleg over het Brain Dominance model. Dit model stelt dat de hersenen van een mens bestaan uit een linker en een rechter helft, die elk in tweeën zijn te verdelen. Zo heb je vier kwadranten: het A-, B-, C- en D-kwadrant (respectievelijk: links voor, links achter, rechts achter en rechts voor). Met elk kwadrant wordt een typerende mentale stijl aangeduid. Die stijl wordt gevormd door een groep van bij elkaar horende kenmerken met betrekking tot het ontvangen, verwerken, opslaan, terugvinden en zenden van zintuiglijke informatie. In elk kwadrant wordt aangegeven hoe vanzelfsprekend een bepaalde stijl bij iemand hoort.
De vier kwadranten worden als volgt getypeerd:
Linker hersenhelft:
A-kwadrant, de analyticus: logisch denken, analyse van feiten, verwerken van getallen
B-kwadrant, de organisator: praktisch, denkt in planningen, organiseert de gegevens, maakt gedetailleerde overzichten;
Rechter hersenhelft:
C-kwadrant, de communicator: benadert de omgeving interpersoonlijk, intuïtief, expressief;
D-kwadrant, de creator: gebruikt verbeeldingskracht, denkt in grote lijnen, conceptualiseert.
Zoals iedereen rechts- of linkshandig is, zo ontwikkelen alle mensen dominante voorkeursstijlen. Volgens de Brain Dominance theorie liggen de ‘Mental Preferences’ (Bouke Schöne, Rijswijk GE) vertaald naar gedrag als volgt:
De Volvorijder is B-dominant
Valt er nu iets te zeggen over hoe de Volvorijder in dit schema past? Jazeker. Mijn stelling is dat de Volvorijder in ieder geval linksdominant is (zijn linker hersenhelft beheerst zijn stijl), en specifieker: B-dominant.
Hij is behoudend en zoekt zekerheid. Een ander noemt dit saai of traditioneel. Dit komt bijvoorbeeld tot uiting in de kleurkeuze van zijn Volvo. Zo wil hij misschien niet overkomen, maar hij heeft een goede reden om voor een traditionele, behoudende kleur te kiezen. Eigenlijk vindt hij de kleur mooi en hij weet dat een niet provocerende of bijzondere kleur zijn auto waardevaster maakt. Een hele beherende, Noordwest-Europese reden dus. Hij weet dat wie zijn auto koopt als tweedehands net zo over kleuren denkt als hijzelf.
Verreweg de meeste Volvo’s zijn donkerblauw, donkergrijs, donkergroen of zilverkleurig. Deze onopvallende kleuren passen bij de man die kleurenzwak is of geen discussie over de kleur wil. De meeste mannen zijn zich er niet van bewust dat een Volvo ook in een andere kleur verkrijgbaar is. Hij moet daarop gewezen worden. Als je een andere, uitzonderlijke kleur Volvo tegenkomt, is die vaak van een man die ‘m niet zelf heeft uitgekozen of hij is van een (relatief minder in auto’s geïnteresseerde) vrouw, die er anders tegenaan kijkt.
Een gemiddelde Volvorijder wil helemaal niet uitgesproken opvallen. Hij wil gezien worden zonder uiterlijk vertoon. Het uiterlijk moet in orde zijn, maar hij moet het hebben van zijn karakter. En dat geldt ook voor zijn auto.
Waar bestaat het Volvogevoel uit?
Het Volvogevoel heeft voor mij met een absolute controle te maken. Een slagschip waar de eigenaar van op aan kan en menig weggebruiker respect voor heeft. ‘Kijk mij nou.’ Een gevoel van voortdurende trots, terwijl een Volvo geen protserigheid uitstraalt. Integendeel: degelijkheid en zekerheid. Kenmerken ook van de B-dominante Volvorijder.
De keuze voor een Volvo is zeker ook een economische. Waar voor je geld (neigt naar A-kwadrant). Met een Volvo heb je luxe en weelde, maar de kosten passen binnen een verantwoord budget. Zeker zakelijk gezien. Nuchterheid troef dus. Het Volvogevoel is een bevlogen zakelijkheid. In de zevende hemel met beide benen op de grond. De Zweedse mentaliteit, maar dan met een gecontroleerde hang naar passie. In Italië waar passie op autogebied wordt vormgegeven door Ferrari, Lamborghini, Maserati en Alfa Romeo, staat ook de Volvo in hoog aanzien. Waarschijnlijk hebben de rechtsdominante Italianen een hang naar de veiligheid van Volvo om hun onbesuisde rijstijl te compenseren. Maar het zegt ook iets over het uiterlijk van de Volvo. Verzorgd afgewerkt en een modern en tijdloos design. Maar wél volstrekt betrouwbaar, in tegenstelling tot de Italiaanse man. Want die is vaak impulsief en valt met name voor de charme van het uiterlijk in plaats van voor een degelijk karakter.
Veiligheid
De gepercipieerde veiligheid van Volvo’s is een sterke eigenschap om ook de vrouw enthousiast te maken voor het Volvo rijden. Vooral met het oog op kinderen staat veiligheid immers bovenaan het verlanglijstje van veel vrouwen. Veiligheid past ook precies in het straatje van de beherende Volvorijder.
Uit onderzoek (door MarketResponse, Leusden, oktober 2005) blijkt dat bij de vraag ‘welke eigenschap associeer je met het merk Volvo’ de meeste mensen ‘veiligheid’ noemen. Nog steeds, terwijl tegenwoordig veel andere merken hetzelfde veiligheidsniveau hebben. En andersom wordt bij de vraag ‘welk merk auto associeer je met veiligheid’ in overgrote mate ‘Volvo’ geantwoord. Dat is op z’n minst opmerkelijk en in ieder geval een bewezen sterke eigenschap, die nog veel wordt ingezet bij marketinginspanningen.
Uiterlijk / design
Als je een kind van een jaar of zes vraagt een auto te tekenen, dan tekent hij een Volvo. In de loop der jaren zijn veel auto’s op elkaar gaan lijken doordat ontwerpen veelal in de windtunnel tot stand komen. Volvo heeft dit effect altijd trots doorstaan. Volvo was knoestig en robuust en is dat in zekere mate nog steeds.
Het uiterlijk is de laatste 30 – 35 jaar aan de tijd aangepast, maar niet drastisch veranderd. Ook de ‘cockpit’ van de Volvo is door de jaren heen robuust en overzichtelijk gebleven. Deze vormvastheid sluit goed aan bij de typische B-dominante rijder die niet zit te wachten op grote veranderingen, maar behoudend van aard is en van ordelijkheid en structuur houdt.
Het aansprekende en karakteristieke design van Volvo door de jaren heen heeft ervoor gezorgd dat talloze Volvoclubs zijn opgericht. Elke club is het meest gesteld op het eigen type, maar alle delen het Volvogevoel. Er zijn geen andere automerken die een zo rijke schakering fanclubs hebben.
Rijstijl
Statistisch gezien heeft een Volvorijder minder schade. Dat is ook wel logisch, want hij rijdt per definitie defensief. Het past niet in zijn straatje om snel op te trekken en heftig te remmen. Hij anticipeert op de verkeerssituatie en rijdt niet sneller dan reëel is. Een Volvorijder relativeert de tijdwinst die je maakt als je jakkert. Die winst gaat vrijwel nergens over. Rijstijl van de bestuurder van de Volvo is daarmee een onderdeel geworden van de eigenschappen van de Volvo. De rijstijl van Volvorijders hoort thuis in het rijtje veiligheidsaspecten: SIPS, ABS, et cetera.
Betrouwbaarheid is wat hij ook verlangt van zijn auto (B-dominante eigenschap). Tijdens het rijden is de bestuurder niet of nauwelijks met andere dingen bezig. Dat leidt af en dat wil hij niet. In zijn werk is hij ook consecutief (volgtijdelijk) in zijn handelingen, om wát hij doet zeer nauwkeurig uit te voeren (ook zeer B-dominant).
Wie is de Volvorijder?
De Volvo is een typische gezinswagen met kinderen achterin, bagagebox / ski’s / surfplanken op het dak en soms een Golden Retriever achter het hondenrek. Ideale vakantiewagen. Volvo heeft ruimte. ‘Rij allemaal maar met mij mee’, zegt de Volvorijder uitnodigend. Kinderen met hun vriendjes mee naar de sportvereniging.
Bij zijn keuze van een Volvo spelen mee de eigenschappen veiligheid, degelijkheid, praktisch auto en ‘waar voor je geld’. Dit geldt voor zowel particulieren als mensen die Volvo rijden met een leasecontract.
De transmissie mag ook een automaat zijn (i.v.m. file rijden). Het maakt de Volvorijder niet zoveel uit of hij in 4 seconden of in 11 seconden van nul naar 100 km/uur gaat. Laat die motor sonoor brommen, maar niet gieren. Dat is belangrijker dan de snelheid. De motor moet wel voldoende vermogen hebben om zwaarbeladen een helling soepel te kunnen rijden of een aanhangwagen / caravan te kunnen trekken.
Verder is de Volvorijder gevoelig voor de uitstraling die de Volvo heeft. De leeftijd van de Volvo is dan van minder belang. De auto is zo duurzaam dat hij gemakkelijk 4 ton op de teller kan hebben staan of 20 jaar mee kan gaan.
Maakt de Volvorijder vrienden?
De Volvorijder kan het best door één deur met iemand die net zo is: actief, traditioneel, ordelijk en gedetailleerd. Wederzijdse breedsprakigheid wordt dan allerminst als hinderlijk ervaren. Verder kan hij met mensen die A-dominant zijn ook nog goed opschieten. Dit zijn mensen die feitelijk, rationeel, cijfermatig en analytisch zijn. Een Mercedes is een voorbeeld van een A-dominante auto. Kiezen voor deze auto is een rationele keuze. Iedere Mercedesrijder heeft de kosten per kilometer paraat.
Een Volvorijder heeft over het algemeen moeite met mensen die D-dominant zijn: zij denken conceptueel, zijn creatief, solist, impulsief en ze zijn over het algemeen vrij slordig. De Volvorijder kan het met deze ‘categorie’ mensen niet zo goed vinden, omdat ze teveel in grote lijnen denken en te impulsief zijn. Ze letten niet op details die voor de B-dominante Volvorijder zo belangrijk zijn. D-dominante mensen rijden in een BMW of in een Alfa Romeo. Zij laten daarmee zien dat ze weinig berekenend in het leven staan, avontuurlijk en speels zijn en waar mogelijk te hard rijden. Dat een Alfa niet altijd start is voor de bezitter minder belangrijk dan dat hij er goed uitziet. Zijn uiterlijk vindt een Italiaan altijd belangrijker dan wat dan ook.
Er is overigens ook sprake van enige jaloezie. Misschien wil de Volvorijder wel wat meer fantasie hebben of iets speelser zijn. Het zit alleen niet echt in hem.
Conclusie: ik bèn Volvo
Volvorijden staat voor een bepaalde levensstijl. De Volvorijder straalt rust uit, heeft alles onder controle. Hij doet geen gekke dingen, gedraagt zich niet onverantwoordelijk en hij waagt zich niet aan uitspattingen. Hij straalt, kortom, discipline uit en hij is betrouwbaar.
Is de stelling dat een Volvorijder B-dominant is waar? Ik denk het wel. Hoewel iedereen van alle vier stijlen kenmerken heeft, hoort de Volvorijder voornamelijk thuis in het B-kwadrant. Er zijn ongetwijfeld Volvorijders die een uitzondering vormen op de regel, maar delen die wel het echte Volvogevoel? De eigenschappen en kenmerken van de Volvorijder komen sterk overeen met die van mijzelf. Ook ik ben niet uitsluitend nauwkeurig, gedetailleerd en gestructureerd, maar ik voel we hiermee wel het meest verbonden. Het Volvogevoel heeft voor mij handen en voeten gekregen. Ik denk nu te weten waar het vandaan komt: ik denk Volvo, dus ik bèn Volvo.
De Volvorijder in ‘t kort:(d.m.v. een B-dominante opsomming)
Mentale stijlen:
behoudend
nauwkeurig
structuren
beherend
ordelijk
Kenmerken:
traditioneel
actief
volgtijdelijk
gedetailleerd
dominant
betrouwbaar
Zelfbeeld:
normaal
Eerst indruk:
traditioneel
saai
burgerlijk
ordelijk
hi-protect
Vaardigheden:
doen
handelen
organiseren
regelen
ordenen
superviseren
beheren
implementeren
structureren
bewaken
regelgeving
procedures
controleren
produceren
Drijfveer:
taakgericht
Belangstelling:
kwaliteit
veiligheid
betrouwbaarheid
uitvoering
Hobby’s:
verzamelen
vissen
kaarten
kegelen
joggen
fitness
fietsen
bodybuilding
Leiderschapsstijl:
formeel
Leidende groepsrollen:
opzichter
instructeur
Werkbenadering:
structureren
uitvoeren
Beroepen:
administratie
logistiek
productie
planning
operationeel
Vraagprioriteit:
Hoe?
Beheers ik de situatie?
Besluiten o.b.v.:
actie
‘Vergeet’:
alternatieven
het overzicht
Tijdoriëntatie:
heden
Taal:
structuur
beheersmatig
Schrijfstijl:
puntsgewijs
uitvoerig
concreet
Kleding:
formeel
Communicatie:
gemakkelijk met B en A
moeilijk met D
Communicatiezintuigen:
tussen auditief en sensitief in
Leerstijl:
structuur
opzoeken
aandragen
Onderwijsvorm:
praktijk
Vermijdt:
dubbelzinnigheid
En? Wat vindt jij er van?
M'n zelfbeeld is iets anders dan normaal, maar dat laten we in het midden. 
De functie van werkvoorbereider heb ik verkregen door puur in de praktijk de kennis op te doen en me te verbeteren door korte cursussen(meestal niet langer dan een jaar) Op de afdeling waar ik nu werk (AKZO) ben ik vaak bezig met de ad-hoc werkzaamheden. Dus even snel wat regelen, een firma met spoed binnen roepen om iets te repareren, werkzaamheden op de planning zetten ed. Hier komen aardig wat van de omschreven vaardigheden bij kijken. Voor dat ik begon in deze functie heb ik gewerkt als voorman en leidinggevende. Hobby's klopt weinig van.. Op kaarten na dan. 
ik kan hier nog wel even doorgaan maar d'r trekt er 1 aan m'n arm...(vraagprioriteit: Hoe? Beheers ik de situatie????)
