We zijn weer veilig thuis aangekomen (hoe kan het ook anders met zo'n Top Volvo!). De kleine Bordercollie genaamd Teagan heeft de gehele terugweg in een bench doorgebracht, en liet zich tot ff voorbij de Nl grens goed horen, daarna werd ze moe en lekker geslapen. Mee met de auto was nog niet helemaal haar ding, maar we zijn ongeveer 5 keer ruimschoots gestopt en het ging steeds beter.
Het verbuik van mn dop is sinds de goede bakflush behoorlijk verbeterd. Het was al niet slecht, maar nu is het nog een stuk beter geworden. Met deze lange rit (ongeveer 630 km heen & terug) 1:10,75 en dat met de maximale toegestaande snelheden.
Kortom, het was een genot om dit ritje te rijden