Vlak voordat ik met vrouw en kids op vakantie wou gaan kwam ik erachter dat er een stuk van de linkerachterveer was afgebroken. Te laat om nog te vervangen, dus gewoon rijden. Nog wel even advies gevraagd bij de garage, maar dat moest wel kunnen.
Af en toe hoorde je nog wel een kloenk en voelde de achterkant niet zo stabiel maar verder ging het goed. 2500 km erg rustig gereden.
Thuis gekomen direct een setje Lesjofors veren inclusief verse rubbers boven en onder besteld en begonnen met inlezen. Flink wat yt videos gezien en kwam er achter dat dit bij een s60 toch wel een flinke klus kon worden.
De twijfel sloeg toe.....zelf aan beginnen of toch maar uitbesteden.
Uiteindelijk een zweedse video gezien waarbij het best wel vlot ging en ook niet zo moeilijk leek.
Intussen zag ik ook dat de andere veer afgebroken was. Mooi gelijktijdig. Spidan veren, zaten er 8 jaar onder.
Dus toch maar begonnen. Eerst links. Draagarmbout aan de binnenkant los. Draagarm zo ver mogelijk naar beneden met een klein potkrikje en je kon de veer er zo uit halen.
Nieuwe veer ging er ook best wel vlot in. Als eerste de bovenkant met het toprubber erin drukken. Daarna de onderkant in de schotel drukken. Lag er ook direct goed in.
Toen de draagarm weer omhoog en proberen de bout erin te krijgen.
Hier ging het mis.....
Met veel pijn en moeite kreeg ik de bout er wel in, maar niet zodanig dat ie het laatste stukje schroefdraad ook pakte. Er zat gewoonweg teveel spanning op de draagarm. Hij lag er als het ware iets scheef voor.
Vanaf dat moment ben ik dus 2 middagen in de weer geweest met van alles proberen. Twee kriks op tientalen verschillende posities plaatsen. De veer er weer uitgehaald, samengedrukt, gefixeerd met ijzerdraad en er weer ingezet. Met breekijzer op allerlei posities kracht gezet.....geen resultaat.
Ik kwam handen en kracht tekort. Met twee man en op een brug was het veel sneller gegaan, maar ik was er al aan begonnen.
Uiteindelijk is het toch nog gelukt. Nu de andere kant nog.
Ik dacht, nu gaat het vast wel iets vlotter.....
Verkeerd gedacht.
De veer ging er niet lekker in. De bovenkant met het toprubber kreeg ik er met geen mogelijkheid in. Het leek wel of de veerschotel er helemaal scheef onder stond.
Veer aan 1 kant ingedrukt, met ijzerdraad weer gefixeerd en eronder gezet. Iets beter, maar nog lang niet goed.
Veer er weer uit. Binnenste draagarmbout weer vastgezet en dat kleine draagarmpje wat naar voren loopt gelost (de bout op het fuseestuk). Zo kon ik de deels ingedrukte veer zo in de schotel leggen, positioneren en het ijzerdraad verwijderen.
Maar nu die bout er weer inkrijgen.
Weer een middag vloeken, zuchten en steunen en kracht en handen tekort heb ik het opgegeven. 2 cm tekort om het laatste stukje bout in de schroefdraad te krijgen.
Ik naar een garage om een afspraak te maken om het af te maken. Waren ze op vakantie......
Alles nog even laten bezinken.
Volgende dag toch nog even proberen. Met een lange balk kon ik van die 2 cm een halve cm maken. En met een beetje speling van de rubberen draagarmbus kon ik de bout er net indraaien.
Conclusie: Dit was verreweg mijn lastigste thuisklus en als er eventueel een volgende keer komt zorg ik wel voor een brug met een paar extra handen....gewoon voor het geval als het tegen zit.
Af en toe hoorde je nog wel een kloenk en voelde de achterkant niet zo stabiel maar verder ging het goed. 2500 km erg rustig gereden.
Thuis gekomen direct een setje Lesjofors veren inclusief verse rubbers boven en onder besteld en begonnen met inlezen. Flink wat yt videos gezien en kwam er achter dat dit bij een s60 toch wel een flinke klus kon worden.
De twijfel sloeg toe.....zelf aan beginnen of toch maar uitbesteden.
Uiteindelijk een zweedse video gezien waarbij het best wel vlot ging en ook niet zo moeilijk leek.
Intussen zag ik ook dat de andere veer afgebroken was. Mooi gelijktijdig. Spidan veren, zaten er 8 jaar onder.
Dus toch maar begonnen. Eerst links. Draagarmbout aan de binnenkant los. Draagarm zo ver mogelijk naar beneden met een klein potkrikje en je kon de veer er zo uit halen.
Nieuwe veer ging er ook best wel vlot in. Als eerste de bovenkant met het toprubber erin drukken. Daarna de onderkant in de schotel drukken. Lag er ook direct goed in.
Toen de draagarm weer omhoog en proberen de bout erin te krijgen.
Hier ging het mis.....
Met veel pijn en moeite kreeg ik de bout er wel in, maar niet zodanig dat ie het laatste stukje schroefdraad ook pakte. Er zat gewoonweg teveel spanning op de draagarm. Hij lag er als het ware iets scheef voor.
Vanaf dat moment ben ik dus 2 middagen in de weer geweest met van alles proberen. Twee kriks op tientalen verschillende posities plaatsen. De veer er weer uitgehaald, samengedrukt, gefixeerd met ijzerdraad en er weer ingezet. Met breekijzer op allerlei posities kracht gezet.....geen resultaat.
Ik kwam handen en kracht tekort. Met twee man en op een brug was het veel sneller gegaan, maar ik was er al aan begonnen.
Uiteindelijk is het toch nog gelukt. Nu de andere kant nog.
Ik dacht, nu gaat het vast wel iets vlotter.....
Verkeerd gedacht.
De veer ging er niet lekker in. De bovenkant met het toprubber kreeg ik er met geen mogelijkheid in. Het leek wel of de veerschotel er helemaal scheef onder stond.
Veer aan 1 kant ingedrukt, met ijzerdraad weer gefixeerd en eronder gezet. Iets beter, maar nog lang niet goed.
Veer er weer uit. Binnenste draagarmbout weer vastgezet en dat kleine draagarmpje wat naar voren loopt gelost (de bout op het fuseestuk). Zo kon ik de deels ingedrukte veer zo in de schotel leggen, positioneren en het ijzerdraad verwijderen.
Maar nu die bout er weer inkrijgen.
Weer een middag vloeken, zuchten en steunen en kracht en handen tekort heb ik het opgegeven. 2 cm tekort om het laatste stukje bout in de schroefdraad te krijgen.
Ik naar een garage om een afspraak te maken om het af te maken. Waren ze op vakantie......
Alles nog even laten bezinken.
Volgende dag toch nog even proberen. Met een lange balk kon ik van die 2 cm een halve cm maken. En met een beetje speling van de rubberen draagarmbus kon ik de bout er net indraaien.
Conclusie: Dit was verreweg mijn lastigste thuisklus en als er eventueel een volgende keer komt zorg ik wel voor een brug met een paar extra handen....gewoon voor het geval als het tegen zit.
You must be logged in or your permissions are to low to see this Attachment(s).
